Acht op de tien Nederlanders zegt goede voornemens te hebben voor het nieuwe jaar, maar niemand lijkt zich hier lang aan te houden. Waarom willen we onze levens beteren, maar lukt dit zelden? Welke voornemens zijn het volhouden waard en welke niet? En hoe doen we dat dan? Genoeg vragen die een antwoord verdienen – Red Pers belooft zich daaraan te houden.

Minder drinken, vaker sporten, stoppen met roken, meer lezen, gezonder eten of duurzamer leven: de kans bestaat dat ook jij één of meer van zulke goede voornemens had aan het begin van 2019. Op zich helemaal prima – als je niet al afgehaakt bent: uit onderzoek van sportplatform Strava blijkt namelijk dat de meesten rond 12 januari alweer terug bij af waren.

Liever één maand Dry January, dan het hele jaar door een zuipschuit

Hoeveel zich daadwerkelijk aan hun initiële nieuwjaarsdoelen houden is natuurlijk lastig vast te stellen, maar de schattingen lopen uiteen van acht procent tot zestien procent. Wat niet noodzakelijk een ramp is: liever één maand Dry January, dan het hele jaar door een zuipschuit. Toch zijn de meeste goede voornemens bedoeld om een structurele gedragsverandering te ondergaan. En dat blijkt verdomd lastig.

Waar gaat het mis?

De hamvraag is natuurlijk waar al die ‘goede voornemers’ de mist ingaan. Een belangrijke verklaring voor het falen van goede voornemens ligt vaak al in de doelstelling zelf. Mensen streven meestal voor ‘meer’ of ‘minder’ in plaats van een meetbaar resultaat. Wanneer je bijvoorbeeld vaker wil lezen, helpt het beter om een concreet doel te stellen (tien pagina’s per dag). En als je meer wil sporten, zou je eigenlijk voor jezelf een minimaal aantal uren, kilometers of oefeningen als doel moeten stellen, wil je de kans op slagen verhogen (uitzonderingen daargelaten).

Een andere veelgemaakte inschattingsfout is dat men de lat te hoog legt voor zichzelf. Met een teveel aan goede voornemens en te hoge ambities is de kans op mislukking alleen maar groter. Het lijkt misschien wat zwak, maar als je oprecht wil slagen is het misschien beter om één voornemen na te streven, in plaats van tien verschillende voornemens halfbakken. Zet voor dat hoofddoel vervolgens kleine, maar realistische stapjes (zoals tourfietsers ook vol gaan voor iedere bocht, in plaats van de hele etappe) – dan is de kans groter dat je de eindstreep haalt.

Hoe kan het beter?

Een simpele truc is door je te houden aan ‘als-dan’-plannen: als je een kamer of je huis verlaat, doe dan altijd het licht uit. Mensen zitten vastgeroest in gewoontes, wat voor een deel verklaart waarom we het zo moeilijk vinden om ons te houden aan onze goede voornemens. Hoewel het doorbreken van patronen een van de moeilijkste dingen in een mensenleven is, is een ‘nieuw’ patroon aanleren niet onmogelijk. Ga dus de volgende keer niet snoepen voor de tv, maar leer je aan om tijdens je favoriete programma een banaan of mandarijn te pellen.

Maar welke voornemens zijn het volhouden echt waard (en welke niet), en hoe dan?

Tenslotte een gouden tip: schrijf je goede voornemens op. Zet ze zwart op wit door vragen erover te beantwoorden, zodat je als het ware een contract met jezelf tekent. Probeer vervolgens er niet gelijk over te pochen op de eerste verjaardagsfeestjes van het jaar, want daarmee oogst je alleen maar lof voor iets dat je nog niet gehaald hebt: wacht liever een paar weken en verras mensen met wat je doet, in plaats van er zelf over te beginnen.

Lentevoornemens

Mocht je nou geen goede voornemens te hebben dit jaar, of mochten ze al gesneuveld zijn: het is nog niet te laat (en je hoeft ook niet te wachten tot volgend jaar), stelt cultuurhistorica Ineke Strouken in De Volkskrant. Volgens haar is namelijk beter om ‘lentevoornemens’ te hebben, als het jaar al een tijdje van start is gegaan: “Dan is de isolatie van het wintervet niet meer nodig, kan de warme kleding de kast in en de voorjaarsschoonmaak van start.” Kortom: verwerkelijk je goede voornemens deze lente in plaats van in de winter, en de kans is groter dat je dit het hele jaar vol blijft houden!

Maar welke (lente)voornemens zijn het volhouden echt waard (en welke niet), en hoe dan? Om daar een beter beeld van te krijgen, gaat de https://redpers.nl/wp-content/uploads/2020/09/redperslogo-1.png van Red Pers de komende maand aan de slag met een serie over consubeteren – want het hoeft natuurlijk niet altijd meer of minder, het kan vooral vaak beter. En wat dan beter is, komt in de volgende artikelen aan bod:

1. Studenten die hun eten nog gewoon koken (en niet bestellen)
2. Hoe je als student duurzaam én betaalbaar kan eten
3. De overheid als verlicht despoot: een uitweg uit het voedselprobleem?
4. Studenten aan de superfoods: supergoed, of vooral mega hip?
5. Visliefhebbers opgelet! Hoe duurzaam is jouw visje?
6. Hoe je je kledingkast kleiner, duurzamer en eerlijker maakt