In Colombia wordt steeds vaker tucibi aangetroffen. Deze drug is levensgevaarlijk, vooral aangezien de inhoud vaak onbekend is. Wat is deze drug? En hoe kan een drug waarvan niemand weet wat er precies in zit, zo populair zijn?

In 2019 rapporteert een nieuwszender over drie doden in Medellín. Dode lichamen van een man en twee vrouwen worden gevonden, met het vermoeden dat ze zijn overleden aan gevolgen van de inname van onder andere tucibi.

Deze tucibi, ook wel tuci genoemd, is een drug waarvan het gebruik in Colombia explosief is toegenomen. Hoewel cocaïne nog steeds moeilijk uit het Colombiaanse straatbeeld weg te denken is, heeft het in de vorm van deze zogenaamde ‘pink cocaine’ een nieuwe concurrent. De naam tucibi is een fonetische spelling van het middel 2CB, en de bijnaam ‘pink cocaine’ doet vermoeden dat het overeenkomsten deelt met cocaïne. Echter, tucibi heeft weinig te maken met 2CB of cocaïne. Waardoor is de verwarring met deze andere drugs ontstaan, en belangrijker: wat is deze ogenschijnlijk nieuwe speler op de drugsmarkt?

Link met 2CB

2CB is een psychedelische drug die in de jaren 70 van de vorige eeuw werd uitgevonden door farmacoloog Alexander Shulgin. Het werd op de markt gebracht als een middel dat zou helpen bij het verhogen van het libido, maar het middel doet in de jaren 90 zijn intrede als een partydrug in Europa. Even later komt 2CB terecht in zowel Noord- als Zuid-Amerika.

In feite is tucibi dus ontstaan als reactie op een niet bij te houden vraag naar 2CB

Ook in Colombia wint de drug aan populariteit. In tegenstelling tot de 2CB pillen die verkocht werden in Europa, werd 2CB in Colombia verhandeld in poedervorm. De vraag ernaar groeide explosief, maar het aanbod bleef laag. Voor een gram van het geliefde poeder moesten gebruikers diep in de buidel tasten en gemiddeld $ 71 neertellen. Het middel werd bovendien voornamelijk gesnoven, en hoewel het effect felbegeerd was in het uitgaansleven, gaven gebruikers aan pijn in de neus te ervaren tijdens het gebruiken.

Drugsproducenten bedachten hiervoor een oplossing, het poeder werd versneden met kleurstof en geurstoffen. Hiermee werd de ervaring prettiger, en door een vrolijke kleur groeide de vraag naar het middel alsmaar meer. Nog steeds bleef het aanbod laag, dus in plaats van het middel te versnijden met alleen geur- en kleurstoffen, werden er ook andere middelen aan het poeder toegevoegd. In eerste instantie werd het 2CB poeder versneden met onder andere cafeïne, ketamine en MDMA. Zodoende werd tucibi geboren. In feite is tucibi dus ontstaan als reactie op een niet bij te houden vraag naar 2CB. Dit gaf dealers een kans om hun restjes in één drug te verwerken.

Inmiddels geeft elke producent er een eigen draai aan en is het moeilijk te weten wat er eigenlijk in zit. In gunstigere gevallen bevat tucibi MDMA, ketamine en wat cafeïne, maar in Colombia zijn er in 16% van de geteste gevallen door de NGO Acción Técnica Social ook gevaarlijke opioïden aangetroffen. Een voorbeeld van een dergelijk opioïde middel is fentanyl, een pijnstiller die vijftig keer sterker is dan heroïne en ook in zeer kleine doseringen dodelijk kan zijn. Ondanks de naam, die dan wel zijn oorsprong vindt in 2CB, wordt er vrijwel nooit meer 2CB in het middel verwerkt.

Toch zijn gebruikers vaak in de veronderstelling dat wat ze gebruiken 2CB is. Ook verschillende bronnen op het internet verkondigen dat het bij ‘pink cocaine’ en 2CB om hetzelfde middel gaat. Deze verwarring kan levensgevaarlijk zijn, want in feite is het nooit bekend wat er in de tuci zit.

Nog steeds neemt het gebruik van tucibi toe, en verspreidt het zich verder dan alleen het Zuid-Amerikaanse continent. Hoewel het in Colombia veruit het meest gebruikt wordt, wordt tucibi ook steeds vaker aangetroffen in Europa.

Ook als in Nederland tucibi wordt gekocht, heeft de gebruiker geen idee met welke middelen hij te maken heeft

Ook in Nederland

Laura Smit-Rigter, landelijk coördinator van het Drugs Informatie en Monitoring Systeem (DIMS), meldt dat ook in Nederland tucibi wel eens naar de testservice wordt gebracht, zij het zeer sporadisch. Volgens haar is tucibi echter niet nieuw, en wordt het sinds een aantal jaren met name in de Randstad aangetroffen, meestal een mengeling van ketamine en MDMA. Soms wordt er in tuci ook 2CB aangetroffen, of andere psychoactieve stoffen. Ook de Nederlandse gebruiker heeft geen idee met welke middelen hij te maken heeft.

Het gaat dus niet om een geheel nieuw middel. Tucibi is ook in Nederland weinig meer dan een mengelmoes van middelen die al langer bekend zijn onder Nederlanders die wel eens gebruiken. Wat in eerste instantie de (media)aandacht trok met het felle roze kleurtje, lijkt in feite eerder op een marketing truc, ooit bedacht door Colombiaanse dealers om een gigantische vraag naar 2CB bij te houden. De kwaliteit van het poeder is dus nooit gewaarborgd, het is moeilijk te weten wat erin zit en hoeveel er van welk middel inzit. Het gebruik hiervan is daardoor een groot risico.