De sleutelpuntjes die rondgaan op feestjes schaden mens én milieu. Toch normaliseert het drugsgebruik onder jongvolwassenen. In hoeverre zijn zij zich bewust van de negatieve gevolgen van hun consumptiegedrag? “Ik wist niet dat er voor een gram coke vier vierkante meter aan regenwoud gekapt werd.”
Tweedehands vintagekleding, vegetarisch eten en havercappu’s; jongvolwassenen streven veelal naar een ethisch verantwoorde leefstijl met een duurzaam consumptiepatroon. ‘De groene generatie,’ worden ze dan ook wel eens genoemd. Maar zijn twintigers en dertigers nou écht zo duurzaam? Uit onderzoek van Trimbos blijkt dat het drugsgebruik onder deze generatie hoog is in vergelijking met het Europees gemiddelde. Ruim een kwart van de zogeheten ‘groene generatie’ snuift minimaal een lijntje per jaar. Stiekem wordt hier ook niet meer over gedaan. Het drugsgebruik onder jongvolwassen normaliseert en blijft toenemen. Wat voor impact heeft dit op mens en milieu?
Geen vlees, wél drugs?
Afgelopen jaar is er opnieuw een recordhoeveelheid (160 ton) aan cocaïne aangetroffen in de havens van Rotterdam en Antwerpen. Het witte lijntje dat wordt geïmporteerd vanuit Zuid-Amerika laat op zijn doortocht naar Europa een spoor van geweld én vernieling na. Zo heeft West-Europees drugsgebruik sinds 2006 meer dan 100.000 levens gekost in Mexico. Aan recreatief snuiven zitten dus de nodige gevolgen, stelt Van der Chijs, voorzitter van de Rotterdamse havenvereniging Deltalinqs, in een gesprek met BNR. “Als gebruiker hou je een systeem in stand. Met een lijntje coke in het weekend ben je medeverantwoordelijk voor drugssmokkel, en dus óók voor liquidaties.”
Als een lijntje cocaïne zoveel schade aanricht, dan zou de overheid eerst zelf in moeten grijpen
Kleeft er dan bloed aan je handen als je coke snuift? Nee, antwoordt Jesse* (25), die vanwege het onderwerp alleen anoniem wil antwoorden, wanneer hij ’s nachts zijn fiets van het slot haalt. “Als een lijntje cocaïne zoveel schade aanricht, dan zou de overheid eerst zelf in moeten grijpen. Ik voel me persoonlijk niet verantwoordelijk voor de gevolgen van het gebruik van coke.” Een mening die veelal gedeeld wordt met feestende jongeren die vinden dat de overheid verantwoording moet nemen voor dit probleem.
Op de vraag of hij duurzaam, ethisch en verantwoord leeft, antwoordt hij toch ja. Jesse eet zo min mogelijk vlees en werkt als consultant bij een klein adviesbureau gespecialiseerd in energiebesparing en transitiemanagement. Tijdens het gesprek op de fiets klinkt er twijfel in zijn stem, waaruit blijkt dat hij het een lastige vraag vindt. “Maar ben je dan ‘niet duurzaam’ zodra je drugs gebruikt? Het is een ethisch dilemma dat veel vragen oproept,” vindt Jesse. “Het lijkt wel of vlees eten tegenwoordig erger is dan het nemen van drugs.”
De dupe
“Voor elke gram cocaïne sneuvelt vier vierkante meter aan regenwoud.” Het Colombiaanse regenwoud wijkt voor cocaplantages, zegt Francisco Santos Caldéron, voormalig vicepresident van Colombia. In natuurgebieden stuit de Colombiaanse politie regelmatig op achtergelaten tonnen en jerrycans. En naast deze ‘doorsneedumpingen’ zijn drugscriminelen een stuk creatiever geworden in het lozen van drugsafval. Zo zijn er door de jaren heen verschillende alternatieve methoden ontwikkeld. Tegenwoordig wordt de veertig liter aan vloeibaar afval die een kilo aan cocaïne oplevert als een lekkend benzinevat verspreid over de wegen van de Zuid-Amerikaanse staten.
De achtergebleven chemicaliën van cocaïneproductie vervuilen ernstig het Zuid-Amerikaanse continent. “Van alleen al het inademen van dat spul krijgen mensen ademhalingsklachten en hoofdpijn. Zo’n beetje alles wat er woont wordt zwaar vergiftigd,” vertelt de Colombiaanse man die naast een cocaplantage woont. Naast menselijk leed is dus óók de aarde de dupe van drugs. “Maar het gaat al met al om de balans,” reageert Nadia* (22) zodra ze hoort over de consequenties van recreatief coke gebruik. “Ik ben niet perfect, maar doe wel mijn best.”
Nadia is namelijk sinds haar zestiende vegetariër, al heeft ze af en toe een ‘cheat day’. Toch schrikt ze van de cijfers. “Ik wist dat drugs slecht waren voor het milieu, maar dat voor iedere gram ruim vier vierkante meter aan regenwoud gekapt werd, dat wist ik niet.” Zijn we dan hypocriet als ‘groene generatie’? “Ik vind van wel,” antwoord ze. “Als we Shell boycotten maar vervolgens wel bijdragen aan het wegkappen van regenwoud, dan zijn we tóch gek bezig,” vindt ze.
Een spoor van vernieling
Tussen 2007 en 2014 stierven in Mexico meer mensen aan druggerelateerd geweld, dan dat er slachtoffers vielen door de gevolgen van de oorlog in Irak. “Tsja… zonder vraag, geen aanbod,” zegt Bas* (18) zodra hij hoort over de consequenties van recreatief drugsgebruik. Toch vindt Bas dat hij ‘prima duurzaam leeft’ zodra hij hoort over deze cijfers. “Maar je hebt gelijk, het is een lastig vraagstuk,” zegt hij. “We nemen als gebruiker geen enkele verantwoordelijkheid. Zolang wij drugs blijven gebruiken, zal de toevoer niet verminderen.”
* De identiteit van de geïnterviewden is bekend bij de https://redpers.nl/wp-content/uploads/2020/09/redperslogo-1.png.