Elke dag voorziet Mohamed Abdulahi (27) zijn tienduizenden volgers op Instagram van korte vlogs, waar hij de islamitische leefregels op begrijpelijke wijze uitlegt. Redacteur Koen de Groot zocht de zelfbenoemde ‘gezelligste salafist van Nederland’ op in zijn thuismoskee voor een interview.
Joviaal heet Abdulahi – driedelig pak, hip horloge en stijlvolle hoed – ons welkom in Centrum de Middenweg, een moskee die huist in een onopvallend pand in Rotterdam-Noord. De Insta-prediker en imam in opleiding steekt direct van wal met een breed uitwaaierend verhaal over de geschiedenis van de moskee, financiële hulp uit de Golfstaten en de maatschappelijke initiatieven die momenteel in het godshuis ontplooid worden. Ondertussen verontschuldigt hij zich voor zijn vermoeidheid: vanwege de ramadan maakt hij kortere nachten dan gebruikelijk.
Onder de naam Mohameds Mening manifesteer je jezelf met vlogs heel actief op Instagram. Wat doe je precies in je video’s?
Mijn vlogs zijn bedoeld als aansporingen en vermaningen voor jonge Nederlandse moslims. Ik wil de islam toegankelijk voor ze maken, en hen tegelijkertijd verdieping bieden. Er gebeurt in de islamitische wereld heel veel in het Arabisch, waar Nederlandse islamitische jongeren steeds minder in thuis zijn. Ik bied met mijn Nederlandstalige vlogs een vertaalslag van de vroege islam van de profeet Mohamed, vrede zij met hem, naar de Nederlandse samenleving van vandaag de dag. Uiteindelijk hoop ik dat moslims in Nederland teruggaan naar de grondslag, en dat Nederlanders blij zijn dat hun buurman een moslim is.
En wiens mening verkondig je dan? Die van Mohamed Abdulahi, of die van de profeet Mohamed?
Oeh, wat een scherpe vraag! Als ik in mijn video’s iets goeds zeg, is het de profeet, vrede zij met hem, die spreekt. Als ik het verpruts, is het mijn fout.
‘Onze overheid is de Nederlandse rechtsstaat aan het slopen’
Je noemt jezelf de gezelligste salafist van Nederland. Wat behelst jouw gezellige salafisme?
Het salafisme is niet makkelijk te duiden. Zelf vergelijk ik het wel eens met het begrip hangjongere. Wanneer is iemand een hangjongere? Alleen als die jongere echt hangt? Of ook wanneer hij aan het voetballen is? En wat als diezelfde gast steelt? Is hij dan nog steeds slechts een hangjongere? Zo is het ook met salafisme: het is een containerbegrip dat in het leven is geroepen door mensen die graag aan hokjesdenken doen.
Een salaf is letterlijk een opa, een voorouder. Het slaat op onze voorouders rondom Mohamed, de eerste generaties moslims. In principe volgt elke moslim de grondslag die zij hebben neergelegd. Dat is de essentie van de islam. Zelf heb ik het woordje geclaimd omdat er in mijn optiek een groot tekort aan kennis bestaat bij onze overheid over wat salafisme is en wat salafisten doen en denken. Er heerst echt onkunde bij onze overheid. Ze brengen ons allemaal in gevaar, dat meen ik echt.
Op welke manier?
De overheid is momenteel van binnenuit de rechtsstaat aan het slopen. We hebben een overheid die het normaal vindt om speciaal voor driehonderd vrouwen een wet te maken die voorschrijft hoe zij zich níét dienen te kleden. Het liberale Nederland heeft het hele ambtelijke apparaat van OM, beleidsmedewerkers, politieagenten, burgemeesters et cetera ingezet om driehonderd vrouwen een stuk stof niet voor hun gezicht te laten dragen. Dat is toch absurd?!
Waarom gaat Nederland zo met de waan van de dag mee? Waar is hier het liberale kompas gebleven? Zelf ben ik geen voorstander van nudisme, of van alcoholgebruik op straat. Maar als de mensen die dit doen mij niet tot last zijn, laat ik het begaan. Waarom kan er niet hetzelfde gedaan worden bij deze vrouwen?
‘Ik ben gewoon een Hollandse jongen die van gezelligheid houdt’
Het klinkt nog niet echt gezellig.
Met ‘de gezelligste salafist van Nederland’ bedoel ik dat het salafisme prima verenigbaar is met de Nederlandse maatschappij. Ik word zelf bijvoorbeeld heel blij van de Somalische keuken, taal en grapjes. Maar ik ben ook gewoon een gezonde Hollandse jongen die hier is opgegroeid en van gezelligheid houdt.
Je probeert als gezellige salafist te leven zoals Mohamed en zijn volgelingen dat deden, maar veel moderne Nederlandse fenomenen staan veraf van de wereld waarin Mohamed verkeerde. Denk bijvoorbeeld aan het homohuwelijk. Hoe ga jij hier mee om?
Het is heel simpel. Mijn vrijheid stopt waar die van een ander begint. Mijn persoonlijke mening is dat een huwelijk alleen mogelijk zou moeten zijn tussen een man en een vrouw, maar dat geeft mij niet het recht om het recht van een ander in te perken. Ik sta niet achter zo’n huwelijk, maar ik sta wel achter de mensen die zo’n huwelijk hebben. En daarbij kan ik zoiets gek vinden, maar zij kunnen mij net zo goed gek vinden omdat ik in God geloof. Zulke vrijheden moeten we met z’n allen met hand en tand verdedigen.
Dick Schoof, directeur van de AIVD, noemde jonge Nederlandse salafisten zoals jij een bedreiging voor de Nederlandse rechtsstaat. Salafisten zouden streven naar een parallelle samenleving. Hoe kijk jij naar zo’n uitspraak?
Het getuigt van volledige onkunde! Als je zoiets zegt, snap je het echt niet. Ik spreek hier in Rotterdam veel jongeren. Sommigen zitten in de knel: ze hebben het thuis zwaar en op school gaat het ook niet goed. Ze hebben het idee dat ze niet kunnen bijdragen aan de Nederlandse maatschappij. Wie spelen er op zulke jongeren in? Ronselaars die hen inpalmen met mooie woorden en zeggen dat ze in de jihad tegen Assad wel van waarde kunnen zijn. Voor zulke mensen ben ik bang, en dat zouden we allemaal moeten zijn. Niet voor mensen die zogenaamd zouden streven naar een parallelle samenleving. Doe even normaal joh, ik ben gewoon Nederlander!
Maar veel jihadisten en aanslagplegers in Europa beroepen zich net als jij op het salafisme. Dan is die angst voor het salafisme toch niet gek?
Mohamed, vrede zij met hem, zei al: ‘Pas op voor radicalisering binnen je eigen religie’. Dat moeten we nooit uit het oog verliezen. En als je naar de achtergrond van zulke verknipte figuren gaat kijken, zie je dat dit mensen zijn die niet regelrecht uit de moskee zijn komen lopen. Regelmatig hoor je de ouders van deze jongens ook zeggen dat hun kinderen helemaal niet zo’n zuiver leven leidden. Denk bijvoorbeeld aan Gökmen T. Dat was echt geen vrome moslim hoor, dat kan ik je wel vertellen.
Uit je antwoorden klinkt steeds heel veel zekerheid. Twijfel je wel eens aan je eigen overtuigingen?
Dit vind ik een hele mooie, oprechte vraag. Ik moet hier echt even over nadenken en niet zomaar overheen walsen… Ik heb geen twijfel over de goddelijke openbaring. Wel twijfel ik soms over mijn eigen werk en of ik wel altijd het goede uit mensen kan halen. Maar het gaat niet om mij. Ik vervul slechts een kleine rol in de grote missie: dat Nederland religie hoog in het vaandel houdt als ijkpunt van de moraal en dat mensen daarbuiten een beetje kunnen doen wat ze willen. Als we dat kunnen bewaken en beschermen zijn we een heel eind.
We leven in een prachtig land. Als je het mij vraagt is Nederland het ideale land om als moslim mijn geloof te kunnen praktiseren. Ik voel me hier veilig. Al die harde uitspraken over het salafisme neem ik niet zo nauw. We moeten gewoon lekker normaal doen met elkaar, ja toch?
Over Mohamed Abdulahi
Mohamed Abdulahi (1993) werd geboren in Djedda, Saoedi-Arabië, als zoon van Somalische ouders op bedevaart naar Mekka. Op 3-jarige leeftijd verhuisde hij wegens een oogaandoening naar Nederland, waar hij opgroeide in Groningen. Abdulahi is de bedenker en het gezicht van Mohameds Mening, stond afgelopen Tweede Kamerverkiezigen op plaats zeven van Nida en deed in 2018 mee aan het tv-programma Moslims zoals wij (NTR). Abdulahi woont in Rotterdam, waar hij in opleiding is tot imam en psychologie studeert.
Met medewerking van Lise van der Veer.