Een economisch sterk Europa
Het was de beurt aan de president van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, om de jaarlijkse State of the Union te geven. Deze toespraak lijkt op de Nederlandse troonrede op Prinsjesdag. In de ronde plenaire zaal van het Europees Parlement omschreef ze haar visie voor de EU de komende periode, tot de Europese verkiezingen in juni 2024. De 705 Europarlementariërs luisterden, sommigen via een tolk, naar Von der Leyen die een beeld schetste van een economisch zelfstandig Europa.
Vanwege de oorlog in Oekraïne en toenemende Chinese inmenging in de Europese markt is het volgens de president van belang om onze positie in de wereldmarkt te verstevigen. Zo wil ze bijvoorbeeld gesubsidieerde autobatterijen uit China weren om Europese makers te beschermen. Europese batterijproducenten zouden hierdoor hun internationale concurrentiepositie verstevigen. Ook gaf ze toe dat de EU niet kan groeien zonder rekening te houden met de klimaatdoelstellingen. Deze zijn samengevat in de Green Deal van oud-Eurocommissaris Frans Timmermans. Ze noemde dit pakket aan groene wetgeving “historisch” en “ongekend in omvang”.
Ze beschreef daarnaast de Tunesiëdeal, mogelijk gemaakt met behulp van onze demissionair minister-president, als een succes. Ze hoopt in de toekomst op meer Europees-Afrikaanse samenwerkingsverbanden. Deze opvatting is opmerkelijk, aangezien mensenrechtenorganisaties zich zeer kritisch uitlaten en politici verdeeld zijn. Met name linkse partijen willen dat de Commissie de deal herziet.
De wolf als vijand
Niet alleen in Nederland is de wolf public enemy number one, ook in andere Europese landen is het dier verre van geliefd. De Duitse Von der Leyen heeft zelfs een persoonlijke vete met deze viervoeter: een wolf heeft vorig jaar haar geliefde pony Dolly doodgebeten. Dat kan natuurlijk niet onbeantwoord blijven. De president van de Commissie en haar christendemocratische partijgenoten in het Europees Parlement willen de wolf zijn beschermde status afnemen. Ze hopen hiermee de stem van de boeren binnen te halen.
Een wolf heeft vorig jaar Von der Leyens geliefde pony Dolly doodgebeten. Dat kan natuurlijk niet onbeantwoord blijven.
De linkse en groene partijen spraken zich fel uit tegen dit initiatief. Zij willen de natuur in Europa meer ruimte geven en natuurgebieden herstellen. Ze zien de wolf als essentieel onderdeel hiervan. Als de Europese Unie de beschermde status van het dier wegneemt, zal het ook in Nederland makkelijker worden om het dier te verjagen. Het Parlement moet nog stemmen, maar de wolf lijkt in Europa steeds meer onderdeel te worden van het gevecht tussen boer en natuur.
Hoekstra als nieuwe Eurocommissaris?
Sigrid Kaag, Kajsa Ollongren en Diederik Samsom zijn allemaal gepasseerd in de zoektocht naar een nieuwe Klimaatcommisaris. Rutte heeft de weg vrijgemaakt voor de ex-lijsttrekker van het CDA en christendemocraat Wopke Hoekstra. Deze maand is hij bij Commissiepresident Von der Leyen langs geweest om haar goedkeuring te krijgen. Hoekstra zal echter niet het volledige pakket van Timmermans overnemen. Hij zal zich in eerste instantie richten op de voorbereidingen op de klimaattop in Dubai eind dit jaar.
Maar de strijd is nog niet gestreden, want de volksvertegenwoordigers van het Europees Parlement hebben de laatste stem. Op 2 oktober moet Hoekstra een overhoring door de milieucommissie overleven. Hij heeft van hen een tweederdemeerderheid nodig. Als hij daarna ook een meerderheid in het Parlement weet te bemachtigen, mag hij zich Eurocommissaris noemen. En dat belooft niet makkelijk te worden. Hij heeft zich namelijk niet populair gemaakt binnen Europa. Spanje en Portugal vervloekten hem in 2020 om Hoekstra’s terughoudendheid om noodfondsen te sturen toen hij nog minister van Financiën was. Voor hen werd het beeld van de gierige Hollander bevestigd.
Ook hebben Hoekstra’s christendemocratische collega’s geen goeie beurt gemaakt in het natuurhersteldossier. Ze liepen weg uit onderhandelingen en probeerden het wetsvoorstel te saboteren door niet meer terug te keren. Op deze manier hoopten ze de boerenstem te winnen. Links-progressieve en groene partijen zien echter de krimp van de agrarische sector als een essentiële stap om de Europese natuur te redden. Hoekstra kan dus rekenen op aanzienlijke weerstand van deze partijen en zal ze moeten overtuigen van zijn groene ambities.
Eindredactie door Jens van der Weide
