Het is druk als ik zaterdagavond naar de bus toe wandel. Het regent een beetje en er wordt nog meer regen voorspeld. Ik moet per se een paraplu meenemen van mijn moeder. Ik ben onderweg naar de Vierdaagsefeesten, de zomerfeesten voor de jongere generatie. De bus die ik moet hebben rijdt door – vol door te veel mensen die ook naar Nijmegen gaan – en een jonge man in een BWM stopt. “Stap in kerel, ik neem je wel mee.” Vol verbazing kijk ik hem aan. Ik ken de beste man niet, en hij mij niet. “Bent u een bijlmoordenaar?” Hij glimlacht. “Ik heb ook wel eens een volle bus voorbij heeft zien rijden. En ik moet toch richting Nijmegen.” Ik vergeet zijn naam te vragen, maar zijn houding is een voorbeeld van de joviale sfeer die in de stad hangt op de eerste dag van de zomerfeesten, in Nijmegen en omgeving een begrip. 

Mensenmassa’s

Hoewel ze gegeven worden naar aanleiding van de Vierdaagse en er ruim 45.000 mensen met meer dan zeventig nationaliteiten meedoen aan de wandeltocht, is het ook drie dagen voor het startschot van de lopers al druk in de stad. Er is overal wat te doen en voor ieders wat wils. Alle leeftijdsgroepen zijn vertegenwoordigd, in verschillende delen van de stad. Het is mogelijk om tussen de 16-jarige schoolmeisjes te staan bij Matrix at the Park, of tussen dertigers die hun stem verliezen op het Faberplein. De feesten zijn herkennen en herkend worden. Veel van mijn studentenvrienden komen er speciaal voor terug uit de Randstad. Iedereen staat buiten, Nijmegen is zeven dagen lang een groot festivalterrein. 

Maar op deze druiligere avond zitten juist de cafés overvol. “Honderd euro voor die paraplu,” schreeuwt een vrouw me na, schuilend onder het afdak van een snackbar. Ze is niet de enige. Drie kwartier later breekt de zon door en stromen de mensen weer de stad in. Na regen komt zonneschijn, en de bui heeft de mensenmassa alleen maar aangezwengeld. Een vriendengroep achter in het café waar ik geschuild heb loopt naar buiten. “We gaan dansen”, zegt een van de meisjes tegen haar vriend. “Laten we naar Matrix at the Park gaan.” Voor het podium, dat tegenover het Holland Casino aan de Waalkade ligt, staat al een rij. Er komen honderden mensen op af, en artiesten als Tino Martin en Bizzey spelen er de pannen van het dak. 

Nijmegen tijdens de Vierdaagse is vooral ook de dorpen eromheen, waar wandelaars worden aangemoedigd door enthousiast publiek en live bandjes langs de kant van de weg spelen. Op Roze Woensdag, de tweede dag van de Vierdaagse, komen de wandelaars door Beuningen. Op de rotonde voor de huisarts staan de Beuningenaren hun familie, vrienden of kennissen op te wachten terwijl ze van de muziek genieten en bier drinken. Ik kan mijn fiets nauwelijks kwijt. Het stikt van de mensen. De zon schijnt volop, en er is al een behoorlijk aantal mensen flink bezopen, blijkt uit het aantal lege bierflesjes dat zich rond en op het gras van de rotonde bevindt. De wandelaars lopen stevig door, vallen af en toe toeschouwers in de armen, en zwaaien en lachen. “Succes!”, “Je kunt het!”, “Kom op!”, klinkt het langs de weg.