Studenten zijn een financieel kwetsbare groep, mede vanwege de hoge huurprijzen en beperkte mogelijkheden om prijsstijgingen op te vangen door meer te werken of een beter contract te bedingen bij hun werkgever. Nu de prijzen stijgen en steeds meer mensen moeten bezuinigen op hun uitgaven, worden ook zij gedwongen om hun kosten anders in te richten.
Want juist dingen die studenten veel kopen, werden duurder. Uit onderzoek van Festivalfans blijkt bijvoorbeeld dat de prijzen van festivalkaartjes met ruim 14% zijn gestegen ten opzichte van vorig jaar. Ook blijkt dat ook sigaretten en kip een stuk duurder worden, met een prijsverhoging van respectievelijk 12,5% en ruim 30%. Daarnaast stijgen boodschappen in prijs, vooral voor eieren, olie en kaas moet flink in de buidel worden getast. En ook borrelen wordt duurder: frisdrank, pils en borrelnoten kosten allemaal ruim 10% meer dan vorig jaar.
Maar wat merkt de gemiddelde student daarvan? In het studentenhuis van Isa (22) uit Amsterdam is er niet veel aan de levensstijl veranderd. Ze vertelt dat hoewel de prijzen flink gestegen zijn, ze geen enorme aanpassingen aan haar levensstijl heeft gedaan. “Ik probeer wat meer in de bonus te shoppen en minder vlees te eten.”
Wel merkt ze duidelijk het verschil op bij grotere uitgaven. “Ik denk nu wel langer na voordat ik een festivalkaartje koop, van dat geld kun je ook andere dingen doen.”
Maar er zijn ook dingen waar ze liever niet op bezuinigt. “Sommige dingen heeft een student nou eenmaal hard nodig”, zo vertelt ze. Isa gebruikt bijvoorbeeld nog steeds de Swapfiets, ondanks een verhoging van het tarief. “Zonder fiets is het lastig leven als student.”
Isa is niet de enige die de prijsstijging in haar portemonnee merkt. Op de Universiteit van Amsterdam wordt er geprotesteerd tegen de ‘misdadig’ hoge prijzen van de kantine. Ook in Utrecht maken studenten zich zorgen over prijsverhogingen. In een studentenhuis aan de Biltstraat woont alles door elkaar. Werkenden, studenten, Wajongers en mensen met een tussenjaar. Veel van hen zijn bezorgd over de prijsverhogingen.
Zo merkt Bas (23) dat ongezond leven steeds duurder wordt. “Een McCheeseburger is binnen een jaar van 1.50 naar 1.85 gegaan.” Ook Marinthe (19) vindt het vervelend dat de prijzen stijgen. “Kaas en vlees zijn ontzettend duur tegenwoordig. Ik eet ook eigenlijk geen vlees meer.” Gijs (20) vindt de kaas bijna onbetaalbaar, zegt hij. En zeker als deze kaas te lang blijft liggen is het enorm zonde van het geld. “Ik had het idee dat ik bijna 20 euro moest afrekenen voor een blok kaas. Vervolgens eet ik 1 boterham met kaas, vergeet ik dat ik kaas heb, en kan ik het hele blok weggooien vanwege de schimmel.”
De studenten aan de Biltstraat spreken zich met name uit over de stijgende vleesprijzen. Veel van hen vertellen dat kip stukken duurder is dan vorig jaar. En omdat kip een geliefde aanvulling op menig studentenrecept is, komt de klap nog harder aan. Ook als broodbeleg is kip een steeds minder aantrekkelijke optie: een pakje kipfilet van 175 gram kost nu bijna 2.90 bij de Jumbo. Twee pakjes van 110 gram kosten bij dezelfde supermarkt 4.50, een stijging van een euro ten opzichte van vorig jaar. Gecombineerd met de hoge kaasprijzen betekent dit dat tosti’s een duur grapje worden.
Niet alleen ongezonde dingen als sigaretten, tosti’s, kip en bier kosten meer dan vorig jaar, ook fruit en groenten moeten eraan geloven. Met name de prijs van komkommer is een hekel punt in het studentenhuis. Er wordt forse kritiek wordt geleverd op de prijsstijging van 35%. Toch is het absolute verschil niet zo heel hoog: de prijs van komkommer klom van 0.80 naar 1.30. “Ik snap niet hoe het kan dat het zoveel duurder is als komkommer bijna 100% water is”, vertelt een van de studenten verbouwereerd.
De prijsstijging raakt iedereen. Voor studenten, die vaak strakke budgetten hebben, betekent dit dat ze hun uitgaven anders moeten inrichten. Steeds meer studenten eten daarom minder vlees en gaan minder naar festivals. Uiteindelijk is studeren hierdoor nog meer een levensles in budgetteren aan het worden.
Eindredactie door Willem van Dommelen
