Uiteindelijk is alles te koop: óók de scriptie voor je universitaire studie. Twee studenten vertellen hoe zij – om verschillende redenen – hun scriptie uitbesteedden.
Een scriptie schrijven: voor de meeste studenten een tijdrovend, stressvol en arbeidsintensief project. Sommigen kunnen – of willen – dit niet combineren met hun privéleven, óf hebben gewoon geen vertrouwen in een goede afloop. Zij besluiten om hun complete scriptie door iemand anders te laten schrijven.
Online zijn genoeg bedrijven te vinden die op die vraag inspringen. ‘Niet goed, geld terug’, valt te lezen op hun sites. Universiteiten zijn ervan op de hoogte dat dit gebeurt. Een woordvoerder van de Universiteit Utrecht geeft aan: “We vinden dat heel vervelend, maar kunnen de werkwijze van deze bureaus niet tegengaan. Maar in de praktijk zal het opvallen als een student niet zelf de auteur is van een scriptie; een scriptie wordt in allerlei fases besproken tussen een student en begeleider.”
Dat blijkt niet altijd het geval. Red Pers sprak met twee mensen die hun scriptie tegen betaling lieten schrijven door iemand anders.
Coen (27) heeft voor 2200 euro zijn scriptie uitbesteed aan een Indiase man. Hij werd aan hem gelinkt via een website. “Anderen waren driekwart jaar minstens veertig uur per week bezig met hun scriptie. Als ik er in totaal tachtig uur aan heb besteed is het veel.”
Coen* volgde een tweejarige research master aan de Universiteit Utrecht. Eén jaar vakken volgen en daarna een jaar scriptie schrijven. Coen genoot van zijn studie en haalde zijn eerste jaar zonder problemen. Alleen het tweede jaar vond hij vreselijk. “Ik had een hbo-bachelor gedaan, dus ik ben niet per se academisch aangelegd. Ik had wel een goed onderzoeksvoorstel geschreven. Maar de universiteit vond niet dat het een ‘research gap’ opvulde. Toen dacht ik: ‘bekijk het maar’. Ik had helemaal geen zin en energie om een nieuw voorstel te schrijven.”
Coen hakt een knoop door en googelt naar uitwegen. “Ik kwam al heel snel uit bij een Indiase website die adverteerde met het uit handen nemen van je complete scriptie. Er werd echt een soort match gemaakt tussen mij en iemand die een PhD had gehaald in het onderwerp waarin ik mijn scriptie schreef. Ik heb uiteindelijk 2200 euro betaald.”
Vanaf dat moment gaat het snel. “Zij hebben een compleet onderzoeksvoorstel geschreven. Dat werd goedgekeurd door de universiteit.” In de periode daarna houdt Coen ‘één keer per maand’ contact met India. Hij neemt wel zelf de interviews af die benodigd zijn voor zijn scriptie. “Die mochten zij dan gaan verwerken tot een mooi stuk. Ik zie het eigenlijk gewoon als een soort voorloper van ChatGPT.”
Coen geeft aan dat hij zich helemaal niet schaamt voor zijn verhaal. “Ik had in die tijd ook een bedrijfje naast mijn studie, daar wist iedereen het. Alleen mijn ouders wisten het niet. Nog steeds niet.”
Wat doet een masterstudent met zo veel tijd? “Chillen. Gewoon, wat je doet als je als student zo veel tijd over hebt. Chillen. Anderen waren driekwart jaar minstens veertig uur per week bezig met hun scriptie. Als ik er in totaal tachtig uur aan heb besteed is het veel.”
Aan het begin van de periode dat Coen zijn scriptie schrijft, breekt ook corona uit. “We deden alles digitaal. Ik denk wel dat dat de drempel heeft verlaagd om dit te doen. De controle was gewoon even helemaal weg. Als ik fysiek naar de universiteit had gemoeten voor gesprekken met mijn begeleider had ik het wel iets moeilijker gevonden.”
Ik kreeg een kant en klare presentatie opgestuurd uit India
Zijn begeleider wil graag één keer per maand afspreken met Coen. “Dus sprak ik ook één keer per maand met India af.” In de aanloop naar zijn verdediging appen hij en zijn ghostwriter wat vaker heen en weer. “Af en toe reageerde hij een tijd niet, maar ik heb het eigenlijk altijd vertrouwd. Misschien ook omdat ik vrij nonchalant aangelegd ben.”
Uiteindelijk levert Coen zijn scriptie in, maar niet voor hij nog wat dingen heeft aangepast. “Het Engels was bijna onnatuurlijk goed.” Hij krijgt een 7.2 voor ‘zijn’ werk. “Als het een 5.5 was geweest had ik het dat geld ook al meer dan waard gevonden.” Tot op het laatste moment wordt het werk hem uit handen genomen: “Ik kreeg een kant en klare presentatie opgestuurd uit India. Die heb ik zelf nog wel geredesigned.” Hij zag niet op tegen zijn verdediging: “Ik zie het gewoon alsof je bij een bedrijf werkt. Daar heeft de baas ook niet altijd iedere presentatie die hij geeft zelf gemaakt. Ik ben goed in presenteren en dus vond ik dit ook niet moeilijk.”
“Ik heb er geen seconde spijt van. Ik denk er ook nooit meer aan. Ik ben gewoon blij dat ik het papiertje heb.”
Ruben* (32) liet zijn scriptie voor 2000 euro schrijven door zijn huisgenoot. “De verdediging was het moment suprême. Als je dan iets verkeerd zegt, ben je echt fucked.”
Zijn hbo-opleiding Creative Business ging Ruben gemakkelijk af. Na een aantal jaar studeren begon hij een onderneming naast zijn studie. Dat werd al snel een succes, en hij merkte dat hij zich minder op zijn studie begon te focussen. Ruben komt op het punt aan dat hij alleen zijn scriptie nog moest schrijven. “Maar in de zomers dat ik eigenlijk mijn scriptie moest schrijven, focuste ik me op mijn onderneming. Ik begon telkens wel met schrijven, maar ik wist in mijn achterhoofd al dat het een blamage zou worden.”
Na een tijd komt er nog een ander probleem om de hoek kijken. Ruben is namelijk begonnen met studeren in het ‘oude’ stelsel. Als hij na tien jaar zijn studie niet afgerond zou hebben, hij zijn volledige studiefinanciering terug moet betalen. Dat zijn duizenden euro’s. “Het werd echt een blok aan mijn been. Het gaat aan je knagen dat iedereen om je heen al af is gestudeerd en jij niet. Mijn vrienden grepen in. Daarna besloot ik dat ik mijn scriptie door iemand anders wilde laten schrijven.”
Ruben vraagt om zich heen en komt al vrij snel uit bij zijn huisgenoot terecht die een vergelijkbare studie heeft gedaan, maar dan op wo-niveau. Zijn huisgenoot heeft op dat moment veel tijd en samen besluiten ze dat hij de scriptie van Ruben schrijft. “We hebben online gekeken voor welk bedrag ghostwriters zich aanbieden. We kwamen op een bedrag uit van 1500 euro. Later bleek het toch iets meer werk dan gedacht. Want ja, het is toch een scriptie. Dus toen heb ik daar 2000 van gemaakt.”
Je weet toch: ik zit hier de boel op te lichten
Er ontstaat een wonderlijke samenwerking tussen Ruben en zijn eigen ghostwriter. “We hadden wekelijkse meetings waarin ik werd bijgepraat over de voortgang van mijn scriptie. Ik heb de achtergrondinformatie bij mijn scriptie nooit gelezen, maar ik was goed op de hoogte.”
Tijdens gesprekken met zijn begeleider voelde Ruben spanning. “Je weet toch: ‘ik zit hier de boel op te lichten’.” Dan komt het moment van zijn scriptieverdediging. “Het moment suprême. Als je dan iets verkeerd zegt, ben je echt fucked. Ik had een week vrij genomen van werk om op mijn eigen scriptie te studeren. Ik moet zeggen dat ik in mijn presentatie zeker merkte dat ik mijn scriptie niet zelf geschreven had. Ik was bloednerveus, maar je weet natuurlijk ook dat de docenten niet de verdediging in gaan met de vraag of iemand zijn scriptie wel zelf geschreven heeft.”
Ruben heeft zich uiteindelijk door zijn verdediging heen geslagen. Niet iedereen in zijn omgeving weet ervan. “Mijn ouders weten niet alles. Ik heb verteld dat mijn huisgenoot heeft meegeschreven, maar ik heb het verhaal wel afgezwakt.” Hij is uiteindelijk heel blij met hoe het hele proces is gegaan. “Ik heb wel gezocht of ik het online kon laten doen, maar het voelde heel veilig dat mijn scriptie geschreven werd door iemand die ik goed ken.”
Ruben vindt dat er in het onderwijs te veel gewicht wordt gehangen aan een scriptie. Toch loopt hij niet te koop met zijn verhaal. “Het blijft toch fraude.” Maar echt schuldig voelt hij zich zeker niet, behalve dan richting zijn begeleider. “Ik mocht hem graag. Ik was wel eerlijk naar hem dat ik het heel moeilijk had met het schrijfproces. Opeens begon het toch te lopen. Het zou me niet verbazen als mijn begeleider me door heeft gehad.”
De namen van Coen en Ruben zijn gefingeerd. Hun echte namen zijn bekend bij de https://redpers.nl/wp-content/uploads/2020/09/redperslogo-1.png.
Eindhttps://redpers.nl/wp-content/uploads/2020/09/redperslogo-1.png door Marijne Beijen