Kenniscentrum Rutgers ziet de problemen rond daten en seksualiteit bij jongeren toenemen. Redacteur Tijmen van Voorthuizen sprak drie jonge mensen over hun goede en slechte ervaringen met daten tijdens de lockdown.
“Mijn laatste date was in oktober, geloof ik,” vertelt de vrijgezelle Janine de Swart (23), die woont en studeert in Amsterdam. De lockdown heeft daten voor haar aanzienlijk moeilijker gemaakt. “Vlak voor corona was ik vrij serieus met iemand aan het daten. Hij was alleen niet zo van het appen en wilde het wat rustiger aan doen. Toen verwaterde het contact, mede doordat we elkaar tijdens de eerste lockdown niet meer konden zien.”
Bij anderen zette de lockdown juist aan tot een vaste relatie. Anne-Marie Rozing (35) vertelt dat ze tijdens de eerste lockdown een relatie aanging met haar huidige vriendin. “Ik merkte dat ik me heel erg goed kon focussen op onze dates. Met meerdere personen tegelijk daten mocht natuurlijk niet, en dat wilde ik ook niet. Ik vond het fijn dat er tijd en ruimte was voor diepere gesprekken, die je misschien in een andere tijd niet meteen voert.”
Pablo Torrecillas (25) beaamt dat. Hij leerde zijn huidige vriend tijdens de tweede lockdown kennen. “In november hadden we onze eerste date. Omdat er verder weinig te doen was en je niet veel andere mensen ziet, werd het vrij snel al veel serieuzer.”
Datingapps
Anne-Marie en Pablo zijn echter eerder uitzondering dan regel. Jongeren daten door de lockdown minder dan ooit, zo blijkt uit onderzoek van Rutgers, het kenniscentrum voor seksualiteit. Uit het rapport “Seksuele gezondheid van jongeren tijdens de coronacrisis” blijkt dat het aantal actief datende jongeren met meer dan de helft is gedaald tijdens de eerste en tweede lockdowns. Eén van de voornaamste zorgen van de onderzoekers is daarbij eenzaamheid, waar veel jongeren mee blijken te kampen.
Neutraal terrein als de kroeg is niet beschikbaar, dus komt het al gauw neer op een afspraak bij iemand thuis, of de beruchte wandeldate
Omdat de kroeg, discotheek en collegezaal zijn weggevallen, zijn veel jongeren aangewezen op datingapps om nieuwe mensen te ontmoeten. “Voor ik mijn vriend leerde kennen sprak ik wel wat af met wat andere jongens. Maar dat was vooral vriendschappelijk,” vertelt Pablo. “Ik ben tijdens de tweede lockdown wel echt meer datingapps gaan gebruiken. Ik heb zelfs best veel goede vrienden gemaakt via Grindr,” vertelt hij lachend. En dat terwijl die app juist gericht is op seks en one night stands.
Voor Janine, evenals voor veel andere jongeren, zijn de datingapps echter een flink obstakel. “Je weet natuurlijk niet of de klik die je online met iemand hebt, er in het echt ook is. Bovendien is de spontaniteit van daten gewoon weg.”
Een bijkomend probleem is de locatie. Neutraal terrein als de kroeg is niet beschikbaar, dus komt het al gauw neer op een afspraak bij iemand thuis, of de beruchte wandeldate. Dat vormt een extra barrière. “De ambiance in een café is toch anders. Bij iemand thuis kan de sfeer een beetje gespannen zijn, ook omdat je niet zomaar weg kan of iemand weg kan sturen,” vindt Janine.
‘De drempel om mensen te zien en te leren kennen is gewoon zo hoog, terwijl dit juist de jaren zijn waarin daten erbij hoort’
Daten als lhbt’er
Voor lhbt’ers in het bijzonder kan het daten in de openbare ruimte voor problemen zorgen, omdat er een risico bestaat op onaangename reacties. “Omdat je in het openbaar moet daten, kan ik me goed voorstellen dat je je bewuster bent van wat je doet als lhbt’er. In een gay club kan je in principe gewoon ongestoord je gang gaan,” aldus Anne-Marie.
Pablo heeft echter weinig problemen met daten in het openbaar: “Ik kom uit Brazilië, dus in vergelijking voel ik me hier wel veel vrijer. Daarnaast ben ik ook gewoon trots op wie ik ben en durf ik echt wel mezelf te zijn.” Toch kan hij zich ook de moeilijkheden voor andere lhbt’ers goed voorstellen. “In bijvoorbeeld Osdorp, waar ik woon, houd ik soms liever niet de hand van mijn vriend vast. Ik kan me dus ook wel voorstellen dat jonge lhbt-ers die nog aan het ontdekken zijn of nog in de kast zitten, het daten in het openbaar lastig vinden.”
De onderzoekers van Rutgers uiten in het rapport hun zorgen over eenzaamheid onder jongeren. Het kenniscentrum constateert een afnemend welbevinden en een grotere somberheid onder de meeste jongeren. Janine kan die zorgen goed begrijpen: “Ik breng veel tijd door met vrienden en familie, dus ik voel me niet eenzaam, maar ik vind de verhalen die ik erover lees toch wel heftig. De drempel om mensen te zien en te leren kennen is gewoon zo hoog, terwijl dit juist de jaren zijn waarin daten erbij hoort. Inmiddels zijn we al een jaar verder, we zijn gewoon een jaar van ons leven kwijt.”
Met medewerking van Jan Tourkov.