Smeltende ijskappen, brullende orkanen, benauwende temperaturen. Dat klimaatverandering gevolgen heeft voor onze planeet, was al een tijdje bekend. Maar de gevolgen lijken verder te rijken dan dat. Tegenwoordig worden we zelf ziek van klimaatverandering. Psychisch ziek.
Als we Psychology Today mogen geloven is er een nieuwe psychische stoornis in opkomst: klimaatangststoornis. Dit ontstaat door de stress die de klimaatverandering met zich meebrengt. We worden overspoeld door alarmistische wetenschappers en hun apocalyptische toekomstbeelden. Dat vraagt nogal wat van onze geest. Klimaatangststoornispatiënten lijden aan paniekaanvallen, obsessieve gedachten, verlies van eetlust en slapeloosheid.
Arme wij. Het wordt ons allemaal even te veel, al die waarschuwingen over het einde van de mensheid. Misschien moeten we maar in therapie, even lekker uithuilen bij een psycholoog. Een zakdoekje en een theetje, misschien verhelpt dat onze angsten wel.
Klimaatangst is niet abnormaal. Het is broodnodige paniek.
Arme wij? Nee, er gaat hier iets grondig mis. Door klimaatangst een stoornis te noemen, impliceren we namelijk dat die angst abnormaal is. Door het af te doen als psychische aandoening, suggereren we daarmee dat het probleem tussen onze oren zit. Maar klimaatangst is geen ziekte van onze geest. Het is de aarde die ziek is. Klimaatangst is niet abnormaal. Het is broodnodige paniek.
Het is zoals de zestienjarige Zweedse superstaker Greta Thunberg zei: “Adults keep saying, we owe it to the young people to give them hope. But I don’t want your hope, I don’t want you to be hopeful, I want you to panic.”
Hoop is niet meer genoeg, onze aarde verkeert in noodweer. Wanhoop is op zijn plaats. Weet je wat gestoord is? Klimaatangst een stoornis noemen. Klimaatapathie is de echte stoornis. Laten we ons voornemen allemaal aan klimaatangst te lijden. Laat dat het nieuwe normaal zijn. Een massale paniekaanval zou ons niet eens slecht uitkomen. Misschien dat we dan eindelijk wat daadkrachtiger worden.
