Vroeger wilde ik nog wel eens goede voornemens schrijven. ‘Afvallen,’ schreef ik dan op mijn lijstje. En ‘betere cijfers halen.’ Meestal lukte in ieder geval dat laatste wel, want ik was en ben een ontzettende nerd. Mijn lijstjes waren de lijstjes van een streber: veel doelen om te behalen, weinig tijd voor andere zaken. ‘Minder computeren, minder TV, minder niks doen.’

Voor mijn verjaardag (die samenvalt met het begin van het schooljaar) schreef ik ook wel eens zo’n lijstje, met bijna dezelfde voornemens erop. Zo hield ik mezelf twee keer per jaar een spiegel voor, en in die spiegel zag ik altijd iemand die best nog een tandje harder zou kunnen werken als ze haar best maar deed.

Ik weet niet precies wanneer het is gebeurd, maar op een gegeven moment ben ik goede voornemens gaan maken buiten deze twee momenten om. Zo veel, dat ik eigenlijk elke dag wel tegen mezelf kon zeggen dat er best een tandje bij kon, dat ik de volgende keer best een hoger cijfer kon halen en dat ik ook nog wel een half uurtje per week meer kon bewegen.

Mijn twitterfeed is gevuld met lijstjes van Time en Forbes: twintig manieren waarop succesvolle mensen succesvol zijn geworden; vijf microveranderingen in het dagelijks leven voor geluk en succes op de lange termijn; een beter getraind geheugen met slechts een uur werk per dag.

Daarom heb ik mijn besluit geen voornemens meer te hebben overboord gegooid

Wie zichzelf elke dag vertelt dat er een tandje bij kan, hoeft het met oud en nieuw niet meer te horen. Dus toen een vriendin mij onlangs vroeg of ik nog goede voornemens had, antwoordde ik eerst met nee en voegde daarna toe: “Nou ja, aardig zijn en mijn best doen.” Klonk goed, vond ze. En toen volgden de hare. Ze wilde haar lievelingsmuzikant live zien, een cursus volgen van haar yoga-idool. Leuke dingen doen voor zichzelf, kortom.

Zo kan het dus ook. Wie het hele jaar streng is voor zichzelf, mag wellicht niet nog strenger worden als het gaat om voornemens. Daarom heb ik mijn besluit geen voornemens meer te hebben overboord gegooid. Het voornemen ‘aardig zijn’ mag blijven staan, maar misschien is het tijd voor mij om juist iets minder mijn best te doen.  Net zoals voor zoveel studenten overigens, die massaal aan de studiedruk lijken te bezwijken. De kerstvakantie is alvast een goed moment om even gas terug te nemen.

Mijn goede voornemens voor volgend jaar zijn om meer naar Say yes to the dress Benelux te kijken, op avontuur te gaan en minstens twee weken niets nuttigs doen. En om Time en Forbes te muten op Twitter.

Dit is de laatste column van het jaar en daarmee tevens de laatste column van Eva Hofman voor Red Pers. We willen Eva graag bedanken voor haar inzet de afgelopen jaren, en wensen haar veel succes met haar journalistieke toekomst.