“It’s like my birthday.” Lang donker haar, nepwimpers, dikke koek op d’r neus. Haar vriendinnen knikken instemmend. Ik zie vier geschminkte bobbleheads uit Amerika en denk: ja dus, want ik weet waar ze op doelt. Mijn barretje is leeg en ik wil dat mijn barretje gevuld is met Amerikaanse snollen, daarom is haar drankje van het huis.
Mannen denken dat de Amerikaanse vrouwen die naar Amsterdam komen goed gezelschap zijn. En zij denken dat Amsterdam in Europa ligt en niet Nederland. Jarig dus. Je lievelingsnummer is die ene van Avicii? Boom boop bptss, boom bptsss. Zoiets. Nou die is dood meid. Weet je wie ook dood is? George Michael. Die ken je niet. Gelukkig ben je nooit te oud om nieuwe dingen te leren.
Ik gooi wat alcohol en fruit in een mooi glas. Beetje roeren met zo’n overdreven lange lepel. Sterretje erbij. Helemaal jarig. Vriendinnen klappen “Amsterdam bitches!” Geen fooi en allemaal apart afrekenen? Ik heb toch niks beters te doen.
Ze zou nooit meer haar verjaardag komen vieren
Al wist je het nog niet, dan weet je het nu: jarigen horen altijd ‘iets speciaals’ te krijgen. Wat is anders het nut van jarig zijn, buiten het feit dat je weer een jaartje dichterbij de dood bent? Zeggen dat die persoon niet bijzonder is – per slot van rekening is iedereen een keer geboren – is niet voor iedereen weggelegd. Eén keer heb ik het gezegd: “Weet je wat pas bijzonder is? Een doodshoofdaapje de ruimte in sturen, is pas één keer gebeurd. Zijn naam was Gordo.”
Dat meisje was die avond drie keer jarig bij drie verschillende collega’s. Voordat ze de deur uitging heb ik haar de rekening gepresenteerd. Ongelofelijk, had ze gezegd, dat was haar nog nooit eerder overkomen. Ze zou nooit meer haar verjaardag komen vieren. Ik uitleggen dat ik dat heel jammer vond, want ik had al stiekem een cadeau voor het jaar daarop besteld. Wat moest ik nu met een rijstkoker met stomer? Thuis had ik er al een.
Dus wat doe je dan als barman als ze erom vragen? Geef je het drankje weg of doe je de opmerking af met een kleinigheidje? Stomme vraag. Vaak zijn ze niet blij met een kleinigheidje. Een shotje is nèt te min. Ze willen iets speciaals. Vuurwerk. Gekristalliseerde glazen. Een naakte Channing Tatum op de bar. Kortom: er moet in gestikt kunnen worden, zo grotesk moet het te zijn.
Zelf heb ik m’n verjaardag wel eens gevierd in groot gezelschap: toeters en bellen, een fikse rekening in een vertrouwd café en honderd polaroids
Zelf heb ik m’n verjaardag wel eens gevierd in groot gezelschap: toeters en bellen, een fikse rekening in een vertrouwd café en honderd polaroids. Nog nooit heb ik om ‘iets speciaals’ gevraagd. Overigens weet ik altijd wat ik wil drinken, maar dat is een ander verhaal. Om te denken dat je een speciale behandeling nodig hebt is natuurlijk al speciaal an sich.
Jarig zijn is een paradox. Je wordt het leven in geroepen door je moeder. Daar heb je niet om gevraagd, maar je bent er wel. Deze dag wordt gevierd door je vrienden en familie. Je bent een lief klein roze geschenk. Dan word je volwassen en moet je dankbaar zijn voor het leven dat je gekregen hebt; de kans om deze mooie wereld te mogen proeven. Je had het slechter kunnen treffen. Wees lief voor je naasten op een dag als deze, want elk geschenk is ook een last.
Wie jarig is trakteert en is dankbaar als-ie getrakteerd wordt, niet teleurgesteld als het niet gebeurt.
