Onlangs zag ik de film Molly’s Game in de bioscoop. In het kort waar het om draait: een vrouw in een mannenwereld, die zich staande houdt, die zich niets aantrekt van de geldende mannenregels en ook de wet een klein beetje aan haar laars lapt.
Desondanks heeft ze uiteindelijk geen gevangenisstraf moeten uitzitten. De FBI zat achter Molly Bloom aan en dreigde met een langdurige celstraf. Puur uit een gevoel van solidariteit met haar voormalige pokerklanten besloot ze niet alle documenten en phone records te openbaren.
Molly denkt niet aan zichzelf, maar aan haar lotgenoten. Molly is een vrouw die beter is in het organiseren van pokeravondjes met de Ben Affleck’s van deze wereld dan de meeste mannen, maar zich niet laat piepelen als ze onder druk komt te staan. Molly blijft een sterke vrouw.
Deze week zag ik, aan de andere kant van het spectrum, Sigrid Kaag, plaatsvervangend minister van Buitenlandse Zaken, een hoofddoek dragen bij haar bezoek aan Iran.
Laat ik vooropstellen: alle vrouwen hebben de vrijheid om, hier in Nederland, een hoofddoek te dragen wanneer zij dat willen. Alleen die vrijheid hebben ze in Iran niet. Sterker nog, daar is het verplicht een hoofddoek te dragen. Nu is een opstand gaande van vrouwen in Iran die dat niet langer pikken. Er is echter een probleem: vrouwen die de hoofddoek afdoen, worden geslagen of gevangengenomen.
Sigrid Kaag toonde zich niet heel solidair met de vrouwen in Iran
Ik vind het vervelend om het met Leon de Winter eens te zijn, want ik ben het per definitie altijd oneens met Leon de Winter, maar zijn tweet hierover dekte deze keer de lading. In ieder geval het eerste gedeelte. Sigrid Kaag toonde zich niet heel solidair met de vrouwen in Iran die zo onder druk staan en worden gekleineerd.
Kaag vond de kritiek erop een “Nederlandse mening”. Wat is er in godsnaam mis met een Nederlandse mening?
Kaag zei ook dat ze zonder hoofddoek het land niet in komt. Nou en, dan gaan we toch lekker niet?
Kaag benoemde het landsbelang, het bezoek ging over onze plek in de VN-veiligheidsraad. Dát is pas een Nederlandse mening. Een diplomatiek Nederlands bezoekje boven de Iranese vrouwen plaatsen… Terwijl ze daar knokken en strijden voor gelijkwaardigheid.
Molly Bloom is een vrouw die zich niet laat kleineren door mannen en toont zich solidair met haar mensen. Sigrid Kaag laat zich maar wat graag mannenwetten, die de positie van vrouwen ondermijnen, opleggen met een lulsmoes over landsbelang.
Als Kaag ook maar iets van Molly Bloom in zich heeft, weigert ze voortaan de hoofddoek.