2016 was het jaar van grote verliezen. We verloren legendes zoals Prince, David Bowie, Carrie Fisher en George Michael, maar ook een stuk veiligheid. Aanslagen en vliegtuigcrashes verbazen ons niet meer en Donald Trump, met nucleaire aspiraties, is verkozen tot president van de Verenigde Staten. De vraag die overblijft is nu: is het mogelijk om te hopen op een beter 2017? Ik denk van wel. Als je een beter 2017 wilt, moet je er met een open mind ingaan. Maar laten we wel wezen, alles is beter dan 2016.
Paniek en positieve punten
In aanloop naar de vorige jaarwisseling waren we allemaal nog ondersteboven van de aanslag op het Bataclan-theater in Parijs. Een filter met de Franse vlag zag je op meerdere profielfoto’s en die sierden veel Facebookpagina’s. Het lied ‘Imagine’ van John Lennon stond eerste in de Top 2000. De gekleurde foto’s bleven niet lang, maar compassie en verdrietige gevoelens waren duidelijk voelbaar. In de loop van het jaar begon de paniek over het zikavirus, was de dodelijkste schietpartij van Amerika ooit en 52 procent van de Britten stemde voor een uittreding van de Europese Unie. Het nieuwsbeeld werd er niet bepaald rooskleuriger op.
Toch waren er in 2016 ook positieve punten. De hele nazomer vloog iedereen heen en weer om Pokémon te vangen met Pokémon Go. Wat een uitvinding: in plaats van binnen op de bank te zitten, liepen mensen buiten met hun smartphone. De hype is na een half jaar bijna verdwenen, ondanks de 600 miljoen downloads die de app had.
Dat 2016 wordt gezien als een verdrietig jaar, komt ook doordat regionaal en negatief nieuws veel sneller aan het licht komt
Max Verstappen werd één van de belangrijkste racers. Met reclames voor Red Bull en glorieuze manoeuvres werd hij een deel van nationale trots. Dat was zeker ook het geval tijdens de Olympische Spelen met Sanne Wevers en Daphne Schippers. De Nederlandse sport werd goed vertegenwoordigd op de Spelen, ook al begrepen mensen zoals Yuri van Gelder niet dat dingen zoals alcohol drinken verboden zijn tijdens zo’n evenement. Je hebt maar een paar regels om je aan te houden, toch jammer van Yuri.
Hypocriet
Dat 2016 wordt gezien als een verdrietig jaar, komt ook doordat regionaal en negatief nieuws veel sneller aan het licht komt. Dat is eigenlijk hypocriet, want aanslagen in steden zijn niets nieuws: het gebeurt al jaren in het Midden-Oosten. In 2016 kwam het voor Nederlanders wel erg dichtbij. In Brussel, Berlijn, München en Nice werden mensen vermoord en tot doodsangst gedreven, om simpelweg angst te zaaien.
Ik denk dat het niet zozeer om het dieptepunt gaat, maar om de spirit die je hebt om door te gaan
Daarbovenop overleden zoveel legendes en we kregen er niet veel bij. Wie we wel kregen was Tijn. Een zesjarig jongetje met hersenstamkanker dat geld wilde ophalen voor Serious Request. Geïnspireerd door de kleine held lakten mensen hun nagels voor het goede doel. Tijn zelf lakte de nagels van de opgesloten radio-discjockeys in het Glazen Huis en later ook buitenstaanders door een gat in het Huis. Een legende werd geboren en iedereen liep rond met gelakte nagels, geïnspireerd door held Tijn.
Spirit
2016 was tragisch, lastig en is nu eindelijk voorbij. Vaak wordt gezegd dat je alleen maar omhoog kan gaan, als je een dieptepunt hebt bereikt. Ik denk dat het niet zozeer om het dieptepunt gaat, maar om de spirit die je hebt om door te gaan.
Tijd is relatief: hoe erg 2016 ook was, een nieuw jaar komt er toch wel. Hetzelfde geldt voor de gemaakte ontwikkelingen in armoedebestrijding en technologie. Er is meer voor nodig om dat tegen te houden. Goede doelen zoals Serious Request blijven gewoon doorgaan. Een jaar als 2016 stopt dat niet. Want laten we eerlijk zijn: als de zesjarige Tijn in een paar dagen meer dan twee miljoen op kan halen voor een goed doel, dan kunnen we zeker hopen op een goed 2017.